પેલો પાકિસ્તાની સૂબેદાર તેમની સામે આવ્યો અને કહ્યું, જનાબ ! તમે કેમ જીત્યા અને અમે કેમ હાર્યા એ આજે અમને સમજાઈ ગયું છે...

૩૦૦ ચીની અને ૫૫ ભારતીય સૈનિકો વચ્ચે જબરદસ્ત મારપીટ અને ઝપાઝપી શરૂ થઈ. ..

દુશ્મનો અને ભારતના જાંબાજો વચ્ચે લગભગ ૫૮ મિનિટ સુધી ગોળીઓની રમઝટ જામી. મેજર ટેંગોની ટીમને પહેલેથી જ સૂચના આપી દેવામાં આવી હતી કે, તેમણે આતંકીઓના મૃતદેહો ગણવામાં સમય બર્બાદ કરવાનો નથી. માત્ર પોતાનું કામ પતાવી ત્યાંથી નીકળી જવાનું છે. ..

કેપ્ટન ડાંગીને એક ગોળી જમણી જાંગમાં વાગી હતી તો બીજી ગોળી તે જ તરફ પેટમાં વાગી હતી. તો સાથી મુકેશને પણ બે ગોળી વાગી હતી. નવા નવા ફોજી એવા મુકેશને પોતાનું મોત નિશ્ર્ચિત લાગતાં કેપ્ટન ડાંગીએ તેને હિમ્મત આપતાં કહ્યું, બે ગોળી તો જવાન માટે કાંઈ જ ન કહેવાય. હજુ આપણે જીવીએ છીએ અને આપણે આપણું મિશન પાર પાડવાનું છે...

એ રાત્રે ભારતે ત્રાસવાદ સામેનું યુદ્ધ તો જીતી લીધું, પરંતુ પોતાનો એક સૌથી બહાદુર જવાન ગુમાવી દીધો. એનએસજીના અન્ય કમાન્ડો ત્રાસવાદીઓનો ખાત્મો બોલાવવામાં સફળ રહ્યા હતા અને મુંબઈ ફરી એક વખત મુક્ત થયું હતું. મેજર સંદીપ ઉન્નીકૃષ્ણન્ જેવા સૈનિકોને કારણે આપણે સલામત છીએ. આજે શહેરોમાં અને અન્યત્ર આપણે સલામતીપૂર્વક ફરી શકીએ છીએ તેનું કારણ મેજર ઉન્નીકૃષ્ણન્ જેવા બાહોશ જવાનોની શહીદી છે...

અમારી પાસે જુસ્સો અને જનૂન બંને છે. હું તમને વચન આપું છું કે કાં તો ત્રિરંગો ફરકાવીને આવીશ કાં તો ત્રિરંગામાં લપેટાઈને આવીશ...’ ..

‘મેજર સાહેબ, આપણે જીતી ગયા.’ પણ મેજર સાહેબ એ ઉદ્ગારો સાંભળવા હાજર નહોતા. એ તો ભારતમાતાના ચરણોમાં એમનું શીશ અર્પણ કરીને શહીદીની રાહ પર આગળ વધી ચૂક્યા હતા. ..

લશ્કરમાંથી નિવૃત્તિ પછી જગજિતસિંહ અરોરાએ ઘણાં વર્ષ સુધી ભારતીય સંસદના ઉપલા ગૃહ અર્થાત્ રાજ્યસભાના સાંસદ તરીકે દેશની સેવા કરી હતી...

૧૯૬૫ના યુદ્ધમાં ઇન્ડિયન એરફોર્સનો રોલ ખૂબ જ મહત્ત્વનો હતો, પરંતુ આ સૌથી પ્રથમ અને ઉત્સાહ વધારનારી સફળતા હતી...

મેજર દયાલના નેતૃત્વમાં ભારતીય સૈનિકોનાં આ સફળ ઓપરેશનથી પાકિસ્તાન સરકાર પણ હચમચી ગઈ. પાકિસ્તાન સરકાર ગભરાઈ...

એક દિવસ એક લોહીલુહાણ જવાન ભારતીય ચોકી પર આવ્યો. એને જોતાં જ બધા ચોંકી ગયા...