એક વખત ટોળામાંથી એક વ્યક્તિએ દેવીને પૂછ્યું કે, યૂનાનમાં અત્યારે સૌથી બુદ્ધિમાન અને જ્ઞાની પુરુષ કોણ છે ?..

આપણા સંતાનો અને ભાવી પેઢીને માત્ર જીતવાનું જ નહીં, હારીને જીતવાનું પણ શીખવવું જોઇએ.....

આજે ભલે ક્વોલિટી ટેસ્ટમાં અમે ફેલ થયા છે પણ એક દિવસ એવો જરૂર આવશે જ્યારે આખું વિશ્વ જાપાની પેન્સિલ વાપરશે...

કોઈપણ કામની સફળતા માટે મહેનત તો કરવી જ પડે છે...

આપણે આપણા ખરાબ સમયમાં નકારાત્મક વાતોથી બચવું જાઈએ. જો આમ થશે તો જ આપણે સુખેથી રહી શકીશું...

આવા પવિત્ર વેશને ધારણ કરી હું તેની મર્યાદા કેવી રીતે તોડી શકુ ?..

કોઈ શું વિચારશે એનાથી મને ફરક પડવાનો નથી, કારણ કે તમે જ મને શીખવ્યું છે કે દેવું કરીને ખોટી શાન દેખાડવી એ ખરાબ વાત છે...

જ્ઞાન તો મારે મેળવવાનું છે અને ગુરુ શિષ્યની પાસે ક્યારેય નથી જતા. ..

કૌશલનરેશના આ ઉત્તમ વિચારોથી મગધનરેશ એટલા પ્રભાવિત થયા કે .....

પાથેય - જીવનને પ્રેરણા આપતા પ્રંસગ અહીં રજૂ કરવામાં આવે છે..

તમારા પિતાજીએ તમને વારસામાં ગરીબી આપી, છતાં તમે આજે આટલા ધનવાન છો અને તમે આટલી બધી સંપત્તિ ભેગી કર્યા છતાં તમે વિચારો છો કે.....

ભગવાને મને એટલું ખરાબ નસીબ આપ્યું છે કે, આટલું ભણ્યો છું, મહેનત કરું છું છતાં સફળતા મળતી જ નથી.’..

આ પ્રસંગનું પાથેય એટલે કે લોકો, દુનિયા તો ગમે તે કરશો તે બોલવાની જ, કારણ કે લોકોનું કામ જ બોલવાનું છે...

આપણે આપણો દૃષ્ટિકોણ આનાથી વિરુદ્ધ કેળવીશું તો પછી સંસાર હશે કે સાધના - સર્વત્ર આનંદ જ આનંદ છે. ..

મહાકવિ કાલિદાસ એક દિવસ ફરતા-ફરતા ‘હાટ’માં પહોંચ્યા. ત્યાં એક મહિલા બેઠી હતી. તેની સામે ત્રણ-ચાર માટલાં અને કેટલીક પ્યાલીઓ પડી હતી..

જે દિવસે તારી ખુદની મહેનતથી કમાયેલા ધનમાંથી ભોજન બનશે તે જ ભોજન તાજું કહેવાશે અને તે દિવસે હું ખુશી ખુશી તમારું ભોજન ગ્રહણ કરીશ.’ ..

 વિશ્ર્વવિજયયાત્રા પર નીકળેલી સિકંદરની સેના પર્શિયા જીત્યા બાદ ભારતના ઉત્તર-પશ્ર્ચિમ વિસ્તારમાં આવી પહોંચી. ભારતની સરહદોમાં પ્રવેશ કરતાં જ સિકંદરની નજર એક વિશાળ ચટ્ટાન પર સૂઈ રહેલા ફક્કડ સંન્યાસી પર પડી. સિકંદરની સેના વિજયના જયકારા સાથે આગળ વધી રહી રહી. પેલા સાધુ વિશ્રામ અવસ્થામાં જ આ બધું જોઈ રહ્યા હતા. આટલું મોટું સૈન્ય કોઈની બાજુમાંથી પસાર થાય અને તે સહેજ પણ વિચલિત ન થાય ? સિકંદરને થોડું વિચિત્ર લાગ્યું. તેણે સાધુને પૂછ્યું, ‘ભાઈ, તને ખબર છે હું કોણ છું, હું સિકંદર. તને મારા અને મારા ..

જૂના જમાનાના રાજદરબારોમાં અનેક કસબીઓ, કલાકારો તેમની કલાનું પ્રદર્શન કરતા ને સન્માન પામતા એ જમાનાની વાત છે. ..

અભિનેતા દિલીપકુમારના જીવનની એક સાચી ઘટના..

સિપાહીએ જવાબ હતો મને એમના પર વિશ્ર્વાસ છે...

એક દર્દીએ ડૉક્ટરને કહ્યું, ‘શરીરમાં અનેક જગ્યાએ દુખાવો થાય છે.’..

હવે હું વધુ સાવચેતી સાથે ચાલાકીથી રસ્તો ગોતવાનું કાર્ય કરીશ ..

ગીરના નેસડાઓમાં આજે પણ સિંહને પરિવારના સ્વજનની જેમ માનતા લોકો મળી આવે છે...

સ્વર્ગ પણ અહીં, નર્ક પણ અહીં..

શાળાકીય રજામાં, ઘરશાળા કામ આવી...

મિત્રો, પરિવર્તન રાતો રાત ન આવી જાય. પરિવર્તન તરફનું પ્રથમ પગલું ખૂબ નાનું હોય પણ.....

જોગીન્દરસિંઘની ગજબની કર્મનિષ્ઠા..

વૈરાગ્ય..

અને વ્યસનમુક્તિએ ગામના યુવાનોને તારી દીધા..

શિક્ષકે જ્યારે વિદ્યાર્થીઓને જીવનનો સ્વાદ માણતાં શીખવ્યું.....

બાળમજૂરી..

પાથેય : મારા ભોજન માટે બ્રાહ્મણ પરિશ્રમ લે ?..

વિજય જ અંતિમ લક્ષ..

પ્રમાણિકતા – અપ્રમાણિકતા..

નિર્દોષ આનંદનો સ્રોત..

સેવા પરમો ધર્મ..

વિચાર કર્યા વગર !..

જેવો ભાવ તેવી સફળતા..

 ‘મહાગુજરાત લે કે રહેંગે’ આંદોલન બાદ ૧૯૬૦માં ગુજરાતનું અલગ રાજ્ય સ્થપાયું. એ પછીની લોકસભાની ચૂંટણીમાં મહાગુજરાત જનતા પરિષદના નેતા શ્રી ઇન્દુલાલ યાજ્ઞિક સામે અમદાવાદના મિલમાલિક શ્રી જયકૃષ્ણ હરિવલ્લભદાસ કોંગ્રેસ પક્ષના ઉમેદવાર તરીકે ચૂંટણી લડ્યા હતા.આ ચૂંટણીના પ્રચાર વેળા એક રાત્રે ખાડિયા માણેકચોકમાં જયકૃષ્ણભાઈ અને ઇન્દુચાચા અચાનક સામસામે મળી ગયાં. ઇન્દુચાચાને જોઈ મિલમાલિક શ્રી જયકૃષ્ણભાઈ પોતાની મોટરકારમાંથી નીચે ઊતરી ગયા હતા અને ઇન્દુચાચાને ભેટી પડ્યાં. ઇન્દુચાચા પણ તેમને દિલથી ભેટ્યા ..

સુખી સંસારની ચાવી..